Cały mechanizm biomechaniczny karboksyterapii, opiera swoje działania na zjawisku, które opisane zostało już na początku XX w. przez jednego z duńskich fizjologów – Christiana Bohra. Tego rodzaju zjawisko spotkać można najczęściej w fizjologii i polega ono na zmniejszeniu powinowactwa hemoglobiny w stosunku do tlenu w sytuacji wystąpienia warunków zmniejszonego pH.
Dwutlenek węgla może powodować natychmiastowe rozszerzanie się naczyń krwionośnych, a także zwiększenie przepływu krwi oraz tlenu w okolicy, która poddawana jest zabiegowi. Jednym z efektów, które można zaobserwować, jest powstawanie nowych naczyń krwionośnych, które nazywane jest neowaskularyzacją, a także udrożnianie zwężonych naczynek krwionośnych, które również posiada swoją fachową nazwę, jaką jest wazodylatacja. W sytuacji, gdy krwinki czerwone wystawiane są na wysokie stężenie CO2, występująca w nich hemoglobina powoli zaczyna uwalniać atomy tlenu, łącząc się w ten sposób z dwutlenkiem węgla. Enzym anhydrazy węglanowej, który z kolei występuje w erytrocytach, z pomocą wody jest w stanie prowadzić do rozkładu dwutlenku węgla na jony węglowodorowe oraz kationy wodorowe. Wówczas w tkance zachodzi zmiana pH na kwaśne, co sprawia, że miejsce poddawane zabiegowi jest znacznie lepiej dotlenione i dodatkowo cały proces pozwala na zwiększenie przepływu krwi, składników odżywczych i tlenu do miejsca, w którym wykonywana jest karboksyterapia. W odpowiedzi na to skóra zaczyna wytwarzanie stanu zapalnego, który w efekcie umożliwia stymulowanie fibroblastów, odpowiadających za produkcję elastyny i kolagenu, przez co zwiększa się sprężystość skóry i finalnie znacznie poprawia się jej ogólny wygląd.
Karboksyterapia – jakie ma działanie mechaniczne?
Komórki tłuszczowe są jednymi z najbardziej wrażliwych na iniekcje substancji, jaką jest dwutlenek węgla. Centrum Zdrowego Włosa podczas wykonywania zabiegu karboksyterapii wprowadza do tkanki dwutlenek węgla, który następnie częściowo zamienia się w kwas węglowy, a w dalszej części ma działanie lipolityczne, czyli jest w stanie rozpuścić zawartość komórki tłuszczowej. Ten proces prowadzi do wzmożonego drenażu limfatycznego, którego skutkiem może być zmniejszenie obrzęków, wraz z usuwaniem toksyn. Działanie mechaniczne stymuluje metabolizm tłuszczowy oraz intensywnie rozszerza naczynia krwionośne, które w rezultacie zwiększają przepływ krwi. W wyniku tego wygładzeniu ulega powierzchnia skóry, co sprawia, że znika efekt niezbyt estetycznej pomarańczowej skórki.
Metoda podania dwutlenku węgla – karboksyterapia
W zależności od sytuacji i oczekiwanych efektów – dwutlenek węgla podaje się podskórnie lub śródskórnie. Właściwa dawka gazu aplikowana jest za pośrednictwem mikroigły, albo odpowiednio zaprojektowanego do tego celu pistoletu. Urządzenie, które wykorzystywane jest do wykonywania karboksyterapii powinno dawać możliwość właściwego wyregulowania przepływu ciśnienia i temperatury podawanego gazu. Zarówno kąt, jak i głębokość iniekcji dobierana jest do indywidualnych potrzeb pacjenta.
